ഞാനൊരനാഥന്‍.....

ഏതോ നിശബ്ദത തന്‍ ആഴങ്ങളില്‍
എന്റെ വേറിട്ട ചിന്തകള്‍ പാഞ്ഞു നടക്കവേ
വാഹനം ഉലഞ്ഞോന്നു നിന്നുവോ?
ആരോ വിരല്‍ തോട്ടുണര്‍ത്തിയോ?
മുന്നിലാരോ വിതുമ്പി കരഞ്ഞുവോ ?

"സാറേ വിശക്കുന്നു? ഇന്നിത്രയായും ഞാ -
നൊന്നും കഴിച്ചില്ല എന്‍ പൊന്നു പൈതലും ".
ഒരു പട്ടിണിക്കോലം മേല്‍ ചാഞ്ഞൊരു കുട്ടിയും.
അവളുടെ ഒട്ടിയ വയര്‍ കാട്ടി പുലമ്പുന്നു.

നൊടിയിടെ സിഗ്നല്‍ പച്ചയായി,നീങ്ങുന്നു വാഹനം
ആ വിളറിയ നോട്ടം എന്നെ പിന്തുടരുന്നുവോ ?
ആ കുഞ്ഞിന്റെ കണ്ണില്‍ നിഴലിച്ച ദൈന്യത
എന്നിലെ എന്നെ തിരിച്ചു വിളിക്കുന്നുവോ?..ഒരു നിമിഷം

പോയകാലത്തിന്‍ കയങ്ങളില്‍ മുങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയോ ചിന്തകള്‍ ?

 അനാധാലയത്തിന്‍ വരാന്തയില്‍ അലറുന്നു ക്രൂരത

വെയിലിടങ്ങളില്‍ തണല്‍ തേടി നീങ്ങവേ
അഗ്നിനാളം കൊണ്ടു തൊട്ടു കൈവെള്ളയില്‍

ഭക്ഷണപ്പൊതികള്‍ നീട്ടുന്നുവോ..നിശബ്ദം
കത്തിക്കരിയും വയര്‍, തുടിച്ചുവോ വററിനായ്‌
കൈതട്ടിയോ? കരിം ചൂരല്‍ അന്തരീക്ഷത്തില്‍
നടുങ്ങുന്നുവോ? ഭയം കാര്‍ന്നുതിന്നുന്നുവോ രാത്രിച്ചുഴികളില്‍

ആരോ വരാനായ്‌, ഒരു നല്ല വാക്കിനായ്‌ തേങ്ങി ഞാന്‍
ആരും വരില്ലെന്നറിഞ്ഞു ഞാന്‍ ഉറങ്ങാതിരുന്നതും
ഏതോ അമാവാസിതന്‍ നീണ്ട നിശയില്‍
ജീവനും കയ്യില്‍പ്പിടിച്ചു ഞാന്‍ പാഞ്ഞതും

ഒന്നു കാല്‍ തെറ്റി, ഓട്ടം മുറിഞ്ഞു നിലത്തു -
നിന്നാരോ കരം പിടിച്ചു നടന്നുവോ
തീണ്ടിയിട്ടില്ല പശി അന്നുതൊട്ടിന്നേ വരെ
ഇന്ന് ഞാനൊരു കോടീശ്വരന്‍ ആ നല്ല മാനുഷ -
കാരുണ്യത്തിന്‍ പ്രതീകം……എങ്കിലും ഞാനൊരനാഥന്‍

ഇപ്പോഴും കണ്ണിലാ കുട്ടിതന്‍ നോട്ടം,വിതുമ്പല്‍
എന്നെ ഞാനാക്കുന്നുവോ,വിറയ്ക്കുന്നുവോ കരം
തിരിച്ചോടി, ആ നീട്ടിയ പാത്രത്തില്‍ എന്‍ കയ്യിലെ
വാരിയ നോട്ടുകള്‍ ഇട്ടു ഞാന്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ...
.................................
ഇന്നും ഞാനൊരനാഥന്‍ .