കാവ്യാഞ്ജലി
എന്റെ ചില കവിതകള്... നുറുങ്ങുകള്...... അനില് ആറ്റുവാ
Wednesday, November 27, 2013
Thursday, January 3, 2013
കവിത: മനസ്സ്
കവിത: മനസ്സ്
മനസ്സേ,
മനുഷ്യന്റെ സങ്കീര്ണ്ണ ചിന്തകളാകെ കുഴച്ചാരു നിര്മ്മിച്ചു നിന്നെ ?
ആര്ക്കും അപ്രാപ്യമായ വികാരങ്ങള്, വിചാരങ്ങള്, സങ്കല്പങ്ങള് എല്ലാം
കലര്ന്നൊരത്ഭുത പ്രതിഭാസമായ മനസ്സേ
നിലയ്കാത്ത സ്വപ്നങ്ങള് നെയ്യും നീയൊരു കുട പോലെ
നിവര്ത്തുമ്പോള് ഉണര്ന്ന് അന്തരാത്മാവിനെ ഊതിയുണര്ത്തുന്നു
ഇടയിലൊരു വിസ്ഫോടനമായ് ഉയിര്ത്തെഴുനേല്ക്കുന്ന സങ്കീര്ണ്ണ മനസ്സേ !!
നീ അനിയന്ത്രിതമായി സഞ്ചരിക്കുന്നു
കടലിന്റെ ആഴം പോലെ, ഉള്ളില് തിരയിട്ടു അന്ത്യത്തില് ശാന്തമായ്,
തേങ്ങലായ് ഓര്മ്മചെപ്പുകള് തുറക്കും കവിതയായ് ...
മനസ്സേ നിനക്കെന്നുമുണ്ടാകട്ടെ ശാന്തി ..നിത്യ ശാന്തി !!
മനസ്സേ,
മനുഷ്യന്റെ സങ്കീര്ണ്ണ ചിന്തകളാകെ കുഴച്ചാരു നിര്മ്മിച്ചു നിന്നെ ?
ആര്ക്കും അപ്രാപ്യമായ വികാരങ്ങള്, വിചാരങ്ങള്, സങ്കല്പങ്ങള് എല്ലാം
കലര്ന്നൊരത്ഭുത പ്രതിഭാസമായ മനസ്സേ
നിലയ്കാത്ത സ്വപ്നങ്ങള് നെയ്യും നീയൊരു കുട പോലെ
നിവര്ത്തുമ്പോള് ഉണര്ന്ന് അന്തരാത്മാവിനെ ഊതിയുണര്ത്തുന്നു
ചിന്തകള്ക്കതീതമായ നിറം ചാലിച്ചു എല്ലാം മറന്നുറങ്ങുന്നു
ഇടയിലൊരു വിസ്ഫോടനമായ് ഉയിര്ത്തെഴുനേല്ക്കുന്ന സങ്കീര്ണ്ണ മനസ്സേ !!
നീ അനിയന്ത്രിതമായി സഞ്ചരിക്കുന്നു
കടലിന്റെ ആഴം പോലെ, ഉള്ളില് തിരയിട്ടു അന്ത്യത്തില് ശാന്തമായ്,
തേങ്ങലായ് ഓര്മ്മചെപ്പുകള് തുറക്കും കവിതയായ് ...
മനസ്സേ നിനക്കെന്നുമുണ്ടാകട്ടെ ശാന്തി ..നിത്യ ശാന്തി !!
Thursday, December 6, 2012
മഴയ്ക്കായി കാതോര്ത്ത് .....
അന്ന് മഴ ചാറിയിരുന്നു
നിന്നില് പെയ്തിറങ്ങിയ ആദ്യത്തെ തുള്ളി
നെറുകയില് ചുംബിച്ച് മാറിലൂടെ താഴേക്കൊഴുകി
മരുഭൂവിലെ ആദ്യ മഴ പോലെ
ഓര്മ്മകള്!! നമ്മുടെ ആദ്യ യാത്രയിലേക്ക്
ചാറ്റല് മഴയില് തുടങ്ങി ഇരുള് വീണ മാമര ചില്ലകളില്
ചേക്കേറിയ കിളികള്ക്ക് സ്വസ്ഥത കൊടുക്കാതെ
ചീറിയടിച്ച മഴയിലേക്ക്...
മഴത്തുള്ളികള് മരങ്ങളിലൂടെ ഊര്ന്നിറങ്ങും
ഇലകളിലൂടെ താഴേക്ക് ഇറ്റിറ്റു വീഴും മഴത്തുള്ളികള് മരങ്ങളിലൂടെ ഊര്ന്നിറങ്ങും
ആദ്യത്തെ ഒരുതുള്ളി കണ്ണില് പതിക്കും
നമ്മുടെ ആദ്യ പ്രണയ ദിനങ്ങള് ..
ദഹിച്ചു വരണ്ട നാവില് ആദ്യം വീഴുന്ന തുള്ളി പോലെ
പിന്നെ തുള്ളികളുടെ ഒരു പ്രവാഹം
മരങ്ങളെയും എന്നെയും തണുപ്പിച്ചു കൊണ്ട്
നമ്മുടെ പ്രണയ പ്രവാഹം പോലെ
ഇടയ്ക്കിടെ ഒരു കിഴക്കന് കാറ്റു വീശും
മഴത്തുള്ളികള് ചാഞ്ഞു പതിയ്ക്കാന് തുടങ്ങും
അന്ന് ഓല മറയുടെ കീഴില് ഇരുന്നു കൊണ്ട് നാം
പുറത്തേക്കു നീട്ടിയ കൈകളില് മഴ പെയ്തൊടുങ്ങി
ആ മഴയുടെ നനുത്ത സ്പര്ശത്താല് ആണോ നിന്റെ പ്രണയവും തണുത്തുറഞ്ഞത് ?
മനസ്സില് അടിയേറ്റു തിണര്ത്തു
മഴത്തുള്ളികളായി മനസ്സില് വീഴാന് കൊതിച്ച വാക്കുകള്
അവിടെ കിടന്നു പൊള്ളി ...വൃണമായി
അതില് നിന്നൂറിയ രക്തം നിലത്തു വീണു
നമ്മെ നനയിച്ച മഴയില് കുതിര്ന്നു
വീണ്ടും വരണ്ട ഭൂമി മുകിലിനോട് ചോദിച്ചു
ഇനി ഒരിക്കലും പെയ്തു നിറയില്ലേ എന്നില് ? ..പ്രണയപ്രവാഹമായി? Thursday, November 22, 2012
adya yathra-Kuwaitlekku
യുദ്ധഭൂവിലെക്കൊരു യാത്ര
-------------------------
നാളെ ഞാന് പോകുന്നെന് ഗ്രാമം വെടിഞ്ഞിട്ട്
മരുഭൂവിന് ആത്മാവിലേക്ക്
പോകട്ടെ ഞാനെന്റെ ഋതു ദേവതകളെ
ഒടുങ്ങാതെ പെയ്യും തുലാവര്ഷ് രാത്രിയില്
ഇടയിടെ കൊള്ളിയാന് വെട്ടം
എന്നെന്നും ഓടിയെത്തീടും
അന്നു തൊട്ടിന്നേവരെ ഒരിക്കലും വേര്പിരിഞ്ഞിട്ടില്ല നമ്മള്
ഇന്ന് ഞാനിറങ്ങട്ടെ സ്വപ്നങ്ങള് തന് വ്യര്ത്ഥ ഭാണ്ഡവും പേറി
എന്നെങ്കിലും തിരികെ എത്തുമെന്നാത്മാവില്
എന്നും നിനച്ചു കൊണ്ടിപ്പോള്
അടയാതെ തട്ടുന്ന വാതിലിന് പാളികള്
മനസ്സിന്റെ കോണില് ഞാനോര്ത്തു
തെല്ലിട നിന്ന് ഞാന് ആരോ വരുന്നോവോ
ഒരു നല്ല സാന്ത്വനമേകാന്
ഒരു വേള നോക്കി ഞാന് ചുറ്റിനും നില്ക്കുന്നു
പുഴയില്ല പൂവില്ല മണമില്ല മനസ്സില്ല
ഉള്ളതോ കത്തുന്ന വായു
ഉരിയരി കഞ്ഞിയ്ക്കു വഴിയൊരുക്കാന് ഞാ-
നന്നു തൊ 'ട്ടെ ന്നാര് ഇ ' ആയി
പണി തേടി പല പല സ്ഥാപനങ്ങള് തന്റെ
പടികേറി ഞാനന്നലഞ്ഞു
' അറബി ' ഉണ്ടോ ഒരാള് 'പരിചയം' മറ്റൊരാള്
കാറിന്റെ 'ലൈസെന്സു ' പക്കലുണ്ടോ?
നീറുന്ന ചോദ്യങ്ങള് അമ്പുകളായെന്റെ
വണ്ടിതന് ശബ്ദങ്ങള് മാത്രം
ഹെലികോപ്ടര് ചുറ്റുന്ന ശബ്ദം, നിശ്ശബ്ദമെന്
ഉച്ചയുറക്കം കെടുത്തി
നിറ തോക്കു ചീറ്റും കിനാവോ
പോര് വിമാനത്തിന് ആരവ കാറ്റോ
എന്തെന്നതറിയാതെ ചിന്തിച്ചു വീണ്ടും ഞാന്
ഓര്ക്കാതെ കണ്ണുകലളടച്ചു
എല്ലമറിഞ്ഞ പ്പോള് എന് കണ്ണിലൂ റുന്നു
ചോരയും നീരും
അംഗം മുറിഞ്ഞു കേഴുന്നതാം കുട്ടി തന്
കണ്ണുനീര് വീഴുന്നു മണ്ണില്
പോരില് മുറിഞ്ഞ കബന്ധ രൂപങ്ങള്
പാതിരാവില് ദുഃഖ ഗന്ധം പരത്തുന്നു
നിലവിളികള്, ആര്ത്തനാദങ്ങളായെത്തുന്നു
മരുഭൂവിന് ചൂടുള്ള കാറ്റില്
അയാള് രാജ്യം നമ്മളെ ആക്രമിച്ചെന്നൊരാള്
എങ്ങിനെ? എന്തിന് ? ഞാന് സ്വയം ചോദിച്ചു
പട്ടിണിയ്കൊടുവിലീ 'വാസ്തവം' പാവങ്ങള്
പശിയടക്കീടണം ചിന്ത
ഞാനെന്തെ ടുക്കേണം നഷ്ടമായോ എല്ലാം
വിറ്റതോ അമ്മതന് താലി
ജീവിതം കെട്ടിപ്പടുക്കുവാനെത്തി ഞാന്
ഈ യുദ്ധ ഭൂമിതന് മാറില്
(തുടരും.....)
-------------------------
നാളെ ഞാന് പോകുന്നെന് ഗ്രാമം വെടിഞ്ഞിട്ട്
മരുഭൂവിന് ആത്മാവിലേക്ക്
പോകട്ടെ ഞാനെന്റെ ഋതു ദേവതകളെ
അനുഗമിച്ചീടുമോ നിങ്ങള് ?
ഘടികാര സൂചിയൊരു ദിന യാത്രതന് വിട വാങ്ങുവാനായിയെത്തുന്നു
എവിടെയോ ഏതോ പുളിമാരക്കൊമ്പത്തു
നനയുന്ന പക്ഷികള് അറിയാതെ കൂവി ഒടുങ്ങാതെ പെയ്യും തുലാവര്ഷ് രാത്രിയില്
ഇടയിടെ കൊള്ളിയാന് വെട്ടം
ആരോ തുറക്കുന്നു വാതില് പാടം കടന്നെത്തും തെന്നല് ?
കടവിലും കാവിലും എന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്നൊരാ പ്രിയമുള്ളോരാളോ ?
എന്നും ഞാനോര്ക്കുന്നു പ്രിയസഖീ നമ്മുടെ
സാന്ധ്യ സഞ്ചാര മാധുര്യം
വേദനയാണീ വേര്പിരിയലെന്നും നാം
മനസ്സുകളില് നിറകൊണ്ടിരിക്കും
പുല്ലില് ചവിട്ടി കളിക്കുന്ന കാലങ്ങള് എന്നെന്നും ഓടിയെത്തീടും
അന്നു തൊട്ടിന്നേവരെ ഒരിക്കലും വേര്പിരിഞ്ഞിട്ടില്ല നമ്മള്
ഇന്ന് ഞാനിറങ്ങട്ടെ സ്വപ്നങ്ങള് തന് വ്യര്ത്ഥ ഭാണ്ഡവും പേറി
എന്നെങ്കിലും തിരികെ എത്തുമെന്നാത്മാവില്
എന്നും നിനച്ചു കൊണ്ടിപ്പോള്
വാതിലടച്ചു ഞാന് വാടക വീടിന്റെ
താക്കോല് തിരഞ്ഞു ഞാന് നിന്നു അടയാതെ തട്ടുന്ന വാതിലിന് പാളികള്
ആണെന്റെ കവിതതന് താളം
പിന്വിളി ആരോ വിളിച്ചുവോ ? ഇല്ലെന്ന് മനസ്സിന്റെ കോണില് ഞാനോര്ത്തു
തെല്ലിട നിന്ന് ഞാന് ആരോ വരുന്നോവോ
ഒരു നല്ല സാന്ത്വനമേകാന്
ഒടുവില് ഞാനെത്തിയെന് മനസ്സിന്റെ ഉള്ളിലെ
എണ്ണഖനിയുള്ള നാട്ടില് ഒരു വേള നോക്കി ഞാന് ചുറ്റിനും നില്ക്കുന്നു
പടു കൂറ്റന് സൗധങ്ങള് മാത്രം
മരമില്ല കാറ്റില്ല ചില്ല മേലാടുവാന്
വണ്ണാത്തിക്കിളികളൊന്നില്ല പുഴയില്ല പൂവില്ല മണമില്ല മനസ്സില്ല
ഉള്ളതോ കത്തുന്ന വായു
ഉരിയരി കഞ്ഞിയ്ക്കു വഴിയൊരുക്കാന് ഞാ-
നന്നു തൊ 'ട്ടെ ന്നാര് ഇ ' ആയി
പണി തേടി പല പല സ്ഥാപനങ്ങള് തന്റെ
പടികേറി ഞാനന്നലഞ്ഞു
' അറബി ' ഉണ്ടോ ഒരാള് 'പരിചയം' മറ്റൊരാള്
കാറിന്റെ 'ലൈസെന്സു ' പക്കലുണ്ടോ?
നീറുന്ന ചോദ്യങ്ങള് അമ്പുകളായെന്റെ
ഹൃദയത്തില് മുറിവേറ്റു നിന്നു
നട്ടുച്ച...റോഡിലൂടെന്തിനോ പായുന്ന വണ്ടിതന് ശബ്ദങ്ങള് മാത്രം
ഹെലികോപ്ടര് ചുറ്റുന്ന ശബ്ദം, നിശ്ശബ്ദമെന്
ഉച്ചയുറക്കം കെടുത്തി
നിറ തോക്കു ചീറ്റും കിനാവോ
പോര് വിമാനത്തിന് ആരവ കാറ്റോ
എന്തെന്നതറിയാതെ ചിന്തിച്ചു വീണ്ടും ഞാന്
ഓര്ക്കാതെ കണ്ണുകലളടച്ചു
എല്ലമറിഞ്ഞ പ്പോള് എന് കണ്ണിലൂ റുന്നു
ചോരയും നീരും
അംഗം മുറിഞ്ഞു കേഴുന്നതാം കുട്ടി തന്
കണ്ണുനീര് വീഴുന്നു മണ്ണില്
പോരില് മുറിഞ്ഞ കബന്ധ രൂപങ്ങള്
പാതിരാവില് ദുഃഖ ഗന്ധം പരത്തുന്നു
നിലവിളികള്, ആര്ത്തനാദങ്ങളായെത്തുന്നു
മരുഭൂവിന് ചൂടുള്ള കാറ്റില്
അയാള് രാജ്യം നമ്മളെ ആക്രമിച്ചെന്നൊരാള്
എങ്ങിനെ? എന്തിന് ? ഞാന് സ്വയം ചോദിച്ചു
പട്ടിണിയ്കൊടുവിലീ 'വാസ്തവം' പാവങ്ങള്
പശിയടക്കീടണം ചിന്ത
ഞാനെന്തെ ടുക്കേണം നഷ്ടമായോ എല്ലാം
വിറ്റതോ അമ്മതന് താലി
ജീവിതം കെട്ടിപ്പടുക്കുവാനെത്തി ഞാന്
ഈ യുദ്ധ ഭൂമിതന് മാറില്
(തുടരും.....)
Wednesday, November 21, 2012
ഓര്മ്മപ്പുസ്തകം
ഓര്മ്മകളുടെ ആല്ബം തുറക്കുമ്പോള്
നീ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച സ്നേഹത്തിന്റെ മയില്പീലി തുണ്ട് ...
ഉണങ്ങിയ ചെമ്പകത്തിന്റെ ഗന്ധം ...
സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും പറഞ്ഞുതീര്ക്കാനാകാതെ
ഒരു വസന്തവും ശിശിരവും
പോയ വര്ഷത്തില് നമ്മള് ആരായിരുന്നുവോ
അങ്ങിനെ തുടരാം !!!
നിലാവിനെ പ്രണയിച്ച കാലവും
അതിലെവിടെയോ എന്റെ തോന്ന്യാക്ഷരങ്ങള് കാണും
"കുറിച്ച് വച്ചീടാം സഖീ മായാതെ
നിനക്കു പകരമായ് വരില്ലോരാളുമേ"
നീ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച സ്നേഹത്തിന്റെ മയില്പീലി തുണ്ട് ...
ഉണങ്ങിയ ചെമ്പകത്തിന്റെ ഗന്ധം ...
സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും പറഞ്ഞുതീര്ക്കാനാകാതെ
ഒരു വസന്തവും ശിശിരവും
പോയ വര്ഷത്തില് നമ്മള് ആരായിരുന്നുവോ
അങ്ങിനെ തുടരാം !!!
നിലാവിനെ പ്രണയിച്ച കാലവും
പരസ്പരം വേദനിച്ച മനസ്സും , ഈ ഓര്മ്മതന് ആല്ബവും
നമുക്ക് നഷ്ടപ്പെടാതെ സൂക്ഷിക്കാം അതിലെവിടെയോ എന്റെ തോന്ന്യാക്ഷരങ്ങള് കാണും
"കുറിച്ച് വച്ചീടാം സഖീ മായാതെ
നിനക്കു പകരമായ് വരില്ലോരാളുമേ"
Tuesday, November 20, 2012
Monday, November 19, 2012
Subscribe to:
Posts (Atom)